Feestjes en zo...

Zoals de titel al doet vermoeden was het deze week, of eigenlijk het weekend, ingericht voor feestjes. Het eerste feest was een receptie van de ambassadeur voor al het ambassadepersoneel. Locatie was de residentie. Was wel geslaagd. Ook de kennismaking met de ambassadeur was leuk. We hebben een hele tijd staan praten over TWA en EZ (hij is een oud-EZer). Een bijzondere ervaring.

Zaterdag gaf een collega een housewarming. Dat was ook erg gezellig. Leuke mensen ontmoet en erg gelachen. Zo heb ik Simon uit Zuid-Afrika ontmoet en Jackton uit Kenia. Simon was blij met de tip over de VIV China (voor niet Marloessen: dat is een beurs voor de hele toeleveringsketen van de vleesindustrie) en Jackton was onder de indruk van de verhalen over Kenia en Tanzania. Hun verhalen over Zuid-Afrika en Kenia, waren overigens ook schitterend! Dus Marloes, dan weet je al vast waar we (weer) naar toe moeten met vakantie...

Zaterdag overdag stond overigens in het teken van de eerste "toeristische" activiteiten. Het plan

was om naar de Verboden Stad te gaan, maar dat is uiteindelijk alleen Tiananmen Square geworden. Erg groot mag ik wel zeggen. Midden op het plein bevindt zich het Mausoleum van Mao (zelfde bouwstijl als die van Ho Chi Min alleen nog groter). Om het plein heen bevinden zich ook een aantal belangrijke gebouwen, zoals het parlement en het nationaal museum. Natuurlijk ook de Poort van de Hemel naar de Verboden Stad (bekend van het grote portret van Mao dat er boven hangt) ligt bij het Tiananmen. Wel hebben we (de groep is groter geworden, de twee huisgenootjes van Ko, Chani en Xavier, zijn erbij gekomen) een mooie wandeling om de Verboden Stad heengemaakt en door een hutong (traditionele chinese woonwijk). Aankomend weekend gaan we een aantal dingen bezoeken, zoals de Verboden Stad en de Lama Tempel.

Verder deze week ook nog wezen bowlen, erg komisch. Er bleek een bowlingbaan, annex poolhal, annex internetcafé te zijn bij mij in de straat. Ze waren de bowlingbaan wel aan het verbouwen, maar als we het stof niet erg vonden konden we gewoon bowlen. Het ging erg goed, vooral de drie strikes op een rij aan het eind van het tweede potje was een hoogtepunt. De grand-opening van de verbouwde bowlingbaan is trouwens per 1 oktober, dus ik ben benieuwd hoe het er dan uit ziet.

Tot slot hebben we gisteren afscheid genomen van Nana. Zij is weer teruggegaan naar Japan alwaar zij haar studie gaat vervolgen. Erg jammer want ik kon het goed met haar vinden en erg met haar lachen.