Foto's China beschikbaar

Vanaf nu zijn de foto's van China te bezichtigen via de link: Juri's foto links

Tevens zijn de foto's van Maleisië toegevoegd!!

Laatste week en terugkomst

Het is alweer meer dan een maand geleden dat ik voor het laatst schreef. Inmiddels is er weer een hoop veranderd. Ik ben nl. al weer terug in Nederland. De laatste week in Shanghai is voorbij gevlogen. Het meeste stond in het teken van nog even genieten van elkaar en Shanghai. Dat hebben we dus ook gedaan. We hebben goed afscheid kunnen nemen. Ter afsluiting van mijn tijd in Shanghai hebben ook een afscheidsetentje georganiseerd. De hele bende was er en het was heel erg geslaagd. Zelfs de Gong bao ji ding leek voor de gelegenheid was spicier dan dat ze 'm normaal maken bij dat restaurant, heerlijk!! Na het diner zijn we nog op stap gegaan, naar de Zapata's. Daar waar ik mijn eerste avondje uit heb gehad toen ik in Shanghai aankwam. Wederom een erg geslaagde avond!

Stress was het gewoonlijk met het inpakken, maar zoals gewoonlijk was ik me weer druk aan het maken voor niks, het paste allemaal en ik kon het allemaal meekrijgen! 's Ochtends had ik al afscheid genomen van Marloes. Dat was pittig mag ik wel zeggen, de gedachte dat je elkaar drie maanden niet ziet is toch niet echt een prettig vooruitzicht. Ik geloof dat we allebei wel blij waren dat ze moest werken en dat we dus thuis afscheid moesten nemen.

De reis zelf verliep bijzonder soepel. Ik kwam na de busreis en de businesslounge volledig uitgerust in het vliegtuig. Even een rare overgang misschien maar weet je hoe je je altijd probeert voor te stellen hoe "cool" je reageert als je een beroemd persoon tegenkomt en dat het dan altijd toch mis gaat? Niet? Nou ik igg wel. Het ging dus ook "mis". Naast mij zat Elco Brinkman. Hij stelde zich voor met Brinkman en i.p.v. Juri of Roerink te zeggen was mijn respons: Ja dat dacht ik al... Niets aan de hand zou je zeggen, ware het niet dat het niet gevolgd werd door mijn naam. Pas na een pijnlijke minuut bedacht ik me dat dat misschien ook wel eens sociaal zou kunnen zijn...

Verder tijdens reis nog een tijd met hem zitten praten, bijzonder vriendelijke man trouwens!

De aankomst was hartelijk, Hans en Caroline stonden me op te wachten en ondanks een extra bagagecontrole was ik zo buiten. Heel vreemd om weer terug te zijn. Alles is zo rustig en geordend hier, er zijn zo weinig Chinezen :-) Zelf de file op de terugweg vond ik maar klein, er zijn dan weliswaar maar 3 banen, maar daar kan minstens met 5 auto's breed op gereden worden :-)

Maar goed mijn avontuur zit erop, de komende periode zal ik nog wel uit de koffer leven, aangezien het huisje pas per 1 juni te betrekken is, maar dat overleef ik wel. Bovendien ga ik van die maand nog 10 dagen naar Canada...

Mijn foto's zal ik bij de fotolinks zetten dus tzt zijn die ook beschikbaar!

Mijn dank voor alle respons die ik gekregen heb op mijn blog, het maakte het bijhouden een aangename bezigheid. Ik hoop dat het voor jullie leuk was om te lezen wat ik zoal uitspookte in het Chinese! Hopelijk zie ik iedereen snel weer, maar gezien mijn dakloze status zou het ook nog wel even kunnen duren...

groeten en dank, Juri

Vakantie...

Het was alweer een tijdje geleden sinds Marloes en ik tijd hadden om iets te ondernemen samen. Voor de gelegenheid had Marloes vrijgenomen en zo hadden we een lang weekend samen. Aangezien het weer nogal variabel is de laatste tijd besloten we op vrijdag, er werd mooi weer voorspeld, de trein te pakken naar Hangzhou. Van Hangzhou wordt gezegd dat het de mooiste stad van China is. Dit komt met name door de ligging aan het Westmeer. Blijkbaar zijn er verschillende meren genaamd "westmeer" of Xi Hu in het Chinees, maar dit is de meest aansprekende van het stel. Eenmaal ingecheckt bij het hotel zijn we op pad gegaan. We zijn naar het meer gewandeld en hebben daar het noordelijke eiland bezocht. Eén van de sights op het eiland was het provinciaal museum. Daar hebben we een rondleiding gehad van twee Chinese studenten die ons wat hebben verteld over de geschiedenis van Zhejiang (provincie waar Hangzhou in ligt). Blijkbaar was er 7000 jaar geleden al een beschaving die er leefde! Na het museum hebben we de tombe van een oud -generaal Yue Fei. Deze generaal werd ondanks een succesvolle campagne tegen een invasie uit het noorden, teruggeroepen naar het Hof en werd verraden en geëxecuteerd. Later is hij rehabilliteerd en in deze tombe geplaatst. Het bleek een vrij groot complex met verschillende grote hallen waar o.a. beelden ter nagedachtenis van de generaal stonden. De omringende tuin was ook de moeite waard. We hebben er uitgebreid rondgewandeld. Na de tombe hebben we het plan opgevat om naar de Northern peak te lopen, althans de kabelbaan die ons naar die piek kon brengen. Die wandeling viel helaas wat langer uit dan gepland. De kabelbaan leidde ons over de theevelden die Hangzhou omringen, naar de piek. Vanaf daar hadden we een prachtig uitzicht over Hangzhou, het meer en de omgeving. Het was erg leuk om te zien hoe de stad overging in een meer en hoe het meer overging in bergachtig terrein gevuld met theeplantages. Op de weg terug naar beneden kregen we wederom een mooi uitzicht over de theevelden. In het veld waren mensen aan het werk, hun hoedjes staken boven de theestruiken uit. De foto hieronder is genomen vanuit de kabelbaan. Na de kabelbaantocht hadden we wel genoeg gelopen en besloten de taxi terug te pakken.

's Avonds hebben we een leuk restaurantje gevonden om te eten en hebben een heerlijke dag afgesloten met een wandeling langs het meer. De volgende dag hebben we een fiets gehuurd en zijn we na het ontbijt op weg gegaan. Helaas was het beduidend drukker dan de dag ervoor en dat was duidelijk zichtbaar!!! Ik geloof dat we op het eerste stuk al zo'n 20.000 Chinezen hebben gezien!!! Ons eerste doel was een pagoda, de Liuhe pagoda om precies te zijn. Naast de 60m hoge pagoda, die ik na een wijze les in Guangzhou, rustig beklommen heb, was er een grote collectie miniatuur pagoda's. Dit ware kleine versie van pagado's die in China te vinden zijn. Erg mooi om te zien. Na de pagoda was de Lingyin Temple aan de beurt. De fietstocht erheen was erg leuk, met name om weer eens door het Chinese verkeer te fietsen. Vooral de grote kruisingen brachten weer veel plezier...

De Lingyin tempel is één van de belangrijkste tempels in China. Zoals gewoonlijk was het weer enorm groot! We zijn begonnen bij een rotspartij met een aantal grotten waar prachtige beelden uit de wand waren gehouwen. Ook buiten de grotten bevatte de rotswand van die beelden. Na de beelden was het tijd voor de hoofdattractie, de tempel. Deze bleek erg mooi en imposant. We hadden vanuit de kabelbaan de tempel al gezien en hadden dus ook al gezien dat het een groot terrein was. Eénmaal binnen de muren van de tempel bleek het nog groter dan gedacht. Verschillende hallen met prachtige beelden en versieringen stonden achterelkaar opgesteld en waren zo tegen de bergwand opgebouwd. Eén van de hallen bevatte een grote verzameling beelden. Het bleken beelden van monniken die in de tempel hebben geleefd sinds de originele bouw in 326 na Christus. Ze waren weergeven in een voor hen kenmerkende pose. Een andere hal bevatte een drietal prachtige boedda beelden, die op hun "haar" na grijs en bruin waren. Hun "haar" had echter een zeer hippe kleur blauw!!

Na de Lingyin tempel hebben we ons weer op weg begeven naar het hotel. We hebben onze spullen opgehaald en hebben de trein naar Shanghai gepakt. Hangzhou was erg leuk en heeft zeer veel mooie bezienswaardigheden, maar of het de mooiste plek van China is...

Werken

Deze week stond in het teken van werken. Allereerst natuurlijk mijn rapport. Door alle technische tegenslag moest ik toen ik hier aankwam dus helemaal opnieuw beginnen, maar uiteindelijk was het dan toch af. Ik heb het maar gelijk doorgemaild naar Eric en Evert. Had ik maar meteen gecontroleerd of ze het ook hadden ontvangen...

Verder heb ik van het rapport ook een artikel versie geschreven en een "tech-update" gemaakt. Daarin een kort verhaaltje over een neutron-splitsingsfaciliteit die in Guangdong gebouwd gaat worden.

Naast mijn twa activiteiten ben ik ook weer in de weer geweest voor VNU. Ik had de schone taak om tijdens de Domotex Asia (hele grote beurs over vloeren) een aantal internationale journalisten te begeleiden. Het begon op woensdag met de opening, ik was daar om kennis te maken met de journalisten. Helaas heb ik er slecht twee van de acht ontmoet. Wel heb ik nog een klus aangeboden gekregen als fotograaf voor een privé feest van de CFO (Chief Financial Officer) van VNU! Ze dacht (naar aanleiding van mijn optreden tijdens de world travel fair) dat ik een professioneel fotograaf was...

De volgende ochtend was er een ontbijtbijeenkomst, waar twee "sprekers" aanwezig waren om te vertellen over zaken doen in China en over de vloerenindustrie in China. Ondanks de lage opkomst van de journalisten was het toch wel een geslaagde ontmoeting. Na de ontbijtsessie heb ik de beurs in kwestie bezocht. Dat was wel even wat groter dan de WTF! Overigens was dit in een congrescentrum in Pudong, het "nieuwe" gedeelte van Shanghai (zeg maar de Waal-sprong van Nijmegen, maar dan groter). Op vrijdag mocht ik de dames en heren op sleeptouw door Shanghai nemen. Ik stond klaar om een aantal van hen mee te nemen vanaf de beurs, maar ze kwamen niet op dagen... Aangezien ik met drie Australische journalisten had afgesproken in het centrum ben ik dus maar vertrokken. De tour zelf was verder prima en de Australiërs, hoe kan het ook haast anders, waren erg leuke mensen. We hebben het urban planning museum bezocht en een riviercruise gemaakt. De laatste dag, zaterdag, hebben we een bedrijf bezocht dat parket en laminaat vloeren maakt. Erg bijzonder om te zien hoe er in China geproduceerd wordt. Het is letterlijk goedkoper op 10 mensen het werk met de hand te laten doen dan een machine aan te schaffen.

Gelukkig was de afsluiting van de "werkweek" een zeer geslaagde. Floris, een vriend van me uit Guangzhou was voor werk in Shanghai en drie mensen van EZ waren ook in town. We zijn met een groep eerst gaan eten en daarna op stap geweest, zeer geslaagd!!

Beurs van de beurs

Het is voorbij... Het evenement waar Marloes de laatste maanden zo hard voor gewerkt heeft en geregeld weekenden en avonduren aan verloren heeft, de World Travel Fair. Na een climax vorige week waar de langste werkdag tot nu toe werd genoteerd (00.30 klaar) en alle laatste minuut stress was het donderdag tijd voor de aftrap.

Het was voor mij als WTF fotograaf een interessante ervaring. Ik zat natuurlijk in de ideale positie om de boel eens goed waar te nemen. Op donderdag begon de beurs met een openingsceremonie. Daarbij aanwezig waren allerlei VIP's en VVIP's (die zijn nóg belangrijker blijkbaar). Verschillende Consul-Generaals, hoogwaardigheidsbekleders van de overheid van Shanghai en hoge piefen van verschillende nationale tourist boards.

Voor die tijd was er al meteen duidelijk dat organiseren in China een volledig andere dimensie is dan in Nederland. De lokatie van de beurs, de Shanghai Exhibition Center (SEC), wordt bijv. gerund door de lokale overheid. De bewaking is ook van hen. Deze bewaking zou nog niet een stoel kunnen bewaken als ze er boven op zaten...

De organisatie die de controle aan de deur regelt, kreeg het zelfs na 15 keer uitleggen niet aan het verstand van de ingehuurde mensen wie ze wel en vooral wie ze niet moesten toelaten. Resultaat was dus al gauw dat er veel mensen rondliepen die er niet hoorde.

Tot slot was de beurs nog niet begonnen of de beste medewerker van Marloes haar team werd op staande voet ontslagen (na 5 jaar) door de Chinese directeur omdat hij iets niet vond kloppen. Ik stond hier overigens naast, wat een drol op benen is dat zeg...

De eerste twee dagen zijn gericht op zakelijke klanten, daar komen de meeste exposanten ook voor. Bedoeling is dan dat er alleen maar zakelijke klanten worden toegelaten. Helaas lieten de mensen aan de deur zich nogal makkelijk overbluffen door schreeuwende Chinezen en dus liepen er binnen de kortste keren allerlei mensen rond die er niets te zoeken hadden. Veel mensen komen nl. op dit soort beurzen af om zoveel mogelijk papier te verzamelen. Dat verkopen ze dan weer aan een papierhandelaar en zo verdienen ze dus weer wat geld. Met name veel oudere mensen doen dit. Mensen liepen rond met 6 of 7 tassen vol, complete rolkarretjes heb ik zelfs gezien. Resultaat was dus dat brochures werkelijk waar de beurs uitvlogen. Er liepen zelfs verkopers van nephorloges rond... Extra bonus was dat een lege stand meteen een mooie prooi voor deze verkopers is: er stond er eentje sjaals en andere dingen te verkopen vanuit zo'n stand!! Overigens stond er een bewaker naast... Nadat Marloes met één vloeiende beweging de sjaals van de "toonbank" had geveegd, dirigeerde ze de verkoper naar buiten, terwijl ze de bewaker in niet mis te verstane bewoording duidelijk maakte dat hij hier tegen op moest treden. Op de één of andere manier is de taalkloof een stuk kleiner als je tegen ze schreeuwt want de boodschap kwam luid en duidelijk over!

Verder is me trouwens wel opgevallen dat wij Nederlanders, die toch bekend staan om te dringen als er iets gratis wordt uitgedeeld, best wel meevallen in vergelijking met de Chinezen!! Bij de stand van Spanje werden bijvoorbeeld hoedjes uitgedeeld, nou de pleuris brak uit hoor, mensen gingen bijna met elkaar op de vuist!!

Het was overigens er leuk om Marloes eens in actie te zien. Ze legt heel wat kilometers af op zo'n dag maar ondanks alle chaos en toestanden staat ze iedereen vriendelijk te woord (behalve mensen van de organisatie die het echt niet willen begrijpen) en loopt dus het vuur uit de sloffen voor de exposanten. Het resulteerde in een goede band met de meeste exposanten. Zelfs al waren er een flink aantal ontevreden over de beurs zelf, Marloes kreeg een hoge waardering.

Na de zogenaamde Trade-days, was het zaterdag en zondag tijd voor de consumenten, althans voor diegene die er op donderdag en vrijdag nog niet waren geweest dus... Ondanks het slechte weer liep het storm! Een enorme hoeveelheid mensen kwam, eigenlijk tegen de verwachting in, de beurs bezoeken. Echter was zo'n 80% alleen maar op zoek naar brochures. Daardoor waren de meeste exposanten al heel snel door hun informatiemateriaal heen. Met name op zondag leidde dit tot grote problemen! Mensen hadden nl. 20 yuan (€2) betaald voor een kaartje, maar er waren geen brochures meer op het geld terug te verdienen... Gevolg was dat ze overal alles begonnen mee te nemen wat los en vast zat. Zelfs de ruimte van de organisatie werd bestormd en leeggeplunderd (waarbij een aantal cadeautjes die Marloes had gekregen van exposanten zijn verdwenen). Overal ontstonden opstootjes en er zijn meerdere vechtpartijtjes gesignaleerd!!! Het was dus een levendige boel mag je wel zeggen!!

Desondanks eindigde zondag niet in mineur, Eleen, de directeur China van Hertz (autoverhuur), had ons uitgenodigd voor een borrel bij haar thuis. Dit was een erg geslaagde afsluiting van een bijzondere week. Ik heb met zeer veel bewondering gekeken naar Marloes in haar werkomgeving en kan niet anders zeggen dat ze er erg goed in is!

Life in Shanghai

De eerste anderhalve week zit er alweer op en ik heb het goed naar mijn zin in Shanghai. Toch was er ook minder aangenaam nieuws: al de digitale versies van mijn rapport voor TWA zijn kapot (door onbekende oorzaak) en ook mijn gespreksverslagen zijn stuk. Daardoor moet ik het hele rapport opnieuw schrijven. Ik mag dus wel zeggen dat ik er inmiddels redelijk genoeg van heb en dat ik het af wil hebben. Maar goed dat komt uiteindelijk wel goed.

Shanghai bevalt zoals gezegd goed. Het is een leuke stad met veel leuke restaurantjes en bars. Ik heb ook het eerste restaurant gevonden waar Gong Bao Ji Ding te krijgen is (al mag het wel wat pittiger dan deze variant) dus het leven is weer compleet :-)

Ik heb inmiddels ook kennis gemaakt met een aantal vrienden van Marloes en daar zijn we een paar keer mee op stap geweest. Dat was erg geslaagd, maar ook erg duur. In tegenstelling tot bijv. Beijing betaal je hier in veel aangelegenheden zo'n €5 per biertje. Er zijn ongetwijfeld goedkopere plaatsen, maar die heb ik nog niet gevonden. Zodra het rapport af is en Marloes haar beurs achter de rug is zullen we de uitgaansscene eens beter gaan verkennen.

Naast mijn rapport heb ik vanaf a.s. donderdag een aantal leuke klussen om te doen. Ik ga eerst drie dagen als officiële World Travel Fair fotograaf aan de slag. Beetje foto's maken van bezoeker, exposanten en klanten. De week erna ga ik voor de designbeurs allereerst als master of ceremony aan de slag bij een seminar en vervolgens als gids/ begeleider van een aantal journalisten bij hun tocht door Shanghai. Kortom ik vermaak me wel...

Vaarwel Guangzhou

Na het weekend werd het tijd om de verhuizing naar Shanghai te gaan regelen. Mijn plan was, mede omdat ik heel veel bagage heb, om me de trein naar Shanghai te gaan. Dat zo dan wel een lange reis zijn, maar het zou een groot deel overdag zijn en het zou door een deel van China gaan waar ik nog niet geweest ben.

Klinkt allemaal mooi, maar dan moet je natuurlijk wel eerst een kaartje kunnen krijgen. Voor een van de treinen die ik wilde pakken (woensdag vertrekken, donderdag aankomen) was er nog wel een paar kaartjes te krijgen, maar dat waren hard sleepers. Op zich niet erg, ware het niet dat het de bovenste bedden waren van drie en dan lig je tegen het plafond... Ook voor de treinen die de dag erna vertrokken waren er nog kaarten, maar dan kon Marloes mij niet op komen halen (wel handig met zoveel bagage) en de kaartjes waren niet alleen relatief duur, de treinreis bleek ook nog eens 10 uur langer dan ik dacht, 27 i.p.v. 17. Toen ook nog eens bleek dat de prijs voor overbagage bij het vliegen op een binnenlandse vlucht vrij laag was en de beschikbare tickets goed te betalen, was het oordeel snel geveld: vliegen!

Toen dat eenmaal geregeld was heb ik me geconcentreerd op het afscheid nemen van iedereen. Afscheid nemen is, zoals de meeste van jullie wel van mij weten, niet mijn sterkste onderdeel. Ik heb het maar liever gehad. Desondanks heb ik een leuk afscheid gehad. De BBQ van Alwin en Floris, afscheidseten met Ewout, afscheidsetentje bij mijn favoriete Chinese restaurantje, afscheid van Michelle en mijn "huiskamer" de Paddy Field en tot slot de afscheidslunch van het consulaat.

Het afscheid van het consulaat was erg hartelijk. Rob, de consul-generaal, hield een erg leuke speech. Daaruit bleek o.a. dat ik niet alleen het gevoel had één van het team te zijn, maar dat ook echt geworden was. Erg leuk om te horen natuurlijk.

Na van iedereen afscheid te hebben genomen op het Consulaat, heb ik alle bagage op me gehesen en ben richting het vliegveld vertrokken. Eenmaal daar ben ik gaan inchecken. De berekening was dat ik gezien mijn bagage zo'n 40 kilo bij me had. Dat zou me zo'n 400 yuan (= €40)extra gaan kosten. Mijn koffer bleek "slecht" 25 kilo en de rest hoefde ik niet in te checken!! Ik heb mijn 95 yuan overgewicht betaald en ben, gewapend met drie stuks handbagage (waaronder een trolley van 15 kilo) doodleuk het vliegtuig ingegaan en ben zo dus zeer "goedkoop" overgekomen...