Borneo - Jungle River Cruise

Eindelijk was het dan zover, onze vakantie naar Borneo!! Niet alleen een week op een tropisch eiland ver weg van de Chinese hectiek, maar zeker ook weer eens een week samen zijn (toch ook al weer 4 maanden geleden). Symbolisch of niet, maar Marloes kwam op de 14e februari aan in Guangzhou...

Onze trip begon met de busrit naar Zhuhai, aan de grens met Macau. Na die grens overgestoken te zijn hebben we de taxi gepakt naar het vliegveld. Daar aangekomen (2 uur van te voren) bleek dat onze vlucht al een uur vetraging had, we vlogen met Air Delaysia en dat zouden we weten ook... We zijn dus maar wat gaan eten en uiteindelijk een keer richting de gate gelopen. De vertraging bleek opgelopen te zijn naar 2,5 uur. De vlucht zelf verliep verder wel prima, al is een vliegtuig vol met Chinezen niet bepaald een rustige vlucht.

De eerste overnachting verliep prima, leuk guesthouse, al was de warmte (32 graden en vochtig) wel even wennen...

De dag erna zijn we meteen op pad gegaan naar het busstation. De bussen naar Sandakan zaten al helemaal vol en het leek in eerste instantie niet eens te gaan lukken om die dag naar Sandankan te komen. Gelukkig is Marloes uitermate adequaat en vastberaden in het regelen van dit soort aangelegenheden en met weliswaar 2,5 uur vertraging (daar is'ie weer) gingen we dan op toch op weg... De route was fantastisch! Uitgestrekte tropische bossen, overweldigende uitzichten over valleien etc. Wel opvallend waren de grote palmolieplantages. Ik had er al vaker over gehoord, maar om het zelf te zien was toch wel indrukwekkend. Enorme oppervlaktes regenwoud hebben hiervoor plaats moeten maken. Gelukkig is het grootste project definitief van de baan. De overheden van Indonesië, Brunei en Maleisië hebben nl. besloten het "hart van Borneo" een gebied ter grootte van vijf keer Nederland te gaan beschermen. Goed nieuws dus!!

Onze overnachting in Sandakan was goed (4* hotel!!) en dat was maar goed ook want het was bijtijds weer op pad de volgende ochtend.

Eerst stond een bezoek aan Sepilok op het programma. Bij Sepilok is een Oerang Oetan rehabilitatie centrum gevestigd, één van de vijf in de wereld. Het centrum is twee keer per dag open voor het publiek, tijdens de voedermomenten. Het terugbrengen van Oerang Oetans naar leven in het wild is een lange termijn klus. Het duurt gemiddeld genomen tussen de 5 tot 10 jaar om dit, als het al lukt, voor elkaar te krijgen. Om ze te stimuleren om zelf op zoek te gaan naar eten is het menu wat ze van het centrum krijgen zeer eentonig. Bananen, suikerriet en voor de kleintjes melk. Aangezien ze niet in kooien leven en er geen hekken om het centrum heen staan is het altijd afwachten hoeveel Oerangs er op de voeding afkomen. In ons geval waren het er een stuk of 8, varierend in grootte. Het was geweldig om te zien hoe deze mensapen zich voortbewegen en met het speelse gemak in een "vogelnestje" hangen. Ook de gezichtsuitdrukkingen en hun speelse gedrag leidde tot veel hilariteit. Na dit vrolijke stel uitgebreid te hebben bekeken en gefotografeerd zijn we met richting de boot vertrokken. Met deze boot zouden we het eerste deel van onze riviertocht over de Kinabatangan rivier doen. Eerst moesten we een stuk open zee oversteken en dat was nog even opletten, want voor je het weet zit je in Filipijnse wateren en daar worden ze niet vrolijk van...

Eenmaal op de rivier kwamen we ogen te kort. Aan beide kanten trok een groene muur van regenwoud aan ons voorbij. Dankzij zeer goed spotwerk van onze gids zagen we onderweg de meest prachtige dingen. Zo hebben we de alleen op Borneo voorkomende Proboscis Monkey (Neusaap) gezien en hebben het geluk gehad om wilde Oerang Oetans te zien! Een keer een moeder met een kleintje en een keer een mannetje. Moeilijke van de Oerang Oetans is dat je ze zo voorbij vaart zonder ze te zien. Ze hangen soms letterlijk maar wat... Naast deze twee hebben we ook krokodillen, monitor leguanen en verschillende vogelsoorten gezien.

Na een lunch bij een prachtige lodge aan het water zijn we doorgevaren naar onze lodge. Dat bleek ook erg mooi te zijn trouwens :-) Na een korte pauze zijn Marloes en ik met een Engels/Iers stel overgestapt op een kleinere boot en zijn we een zijtak van de Kinabatangan opgegaan. Dat was echt prachtig (zie foto). Ook hier hebben we veel dieren gezien. Veel neusapen, maar ook verschillende soorten makakes en prachtige vogels zoals de Aziatische Zwarte Neushoornvogel.
Na de tour was het tijd voor het diner. Compleet in sarong (was de dresscode) moesten we verschijnen, erg grappig. Na het eten hebben we nog twee films over de wildlife op Borneo gezien. Er bleek nog veel meer te zijn...