Wednesday, December 20, 2006

Afscheid van een tijdperk!

Het klinkt wat dramatisch, maar zo voelt het natuurlijk wel een beetje. Mijn derde decennium zit er bijna op. Er is een hoop gebeurd in die 10 jaar. Bij mijn 20e verjaardag woonde ik net een paar maanden voor het eerst op mezelf in Maastricht en nu voor eerst een paar maanden in het buitenland. Van Maastricht naar Guangzhou in 10 jaar. Ik ben benieuwd waar ik over 10 jaar zal zijn :-)

Zaterdagavond stond overigens niet in het teken van mijn overgang naar een nieuwe levensfase, maar in het teken van het afscheidsfeestje van Constance en twee van haar vriendinnetjes, Karie en Alex. Het was bij een Japans restaurant en het was all-you-can-eat-and-drink voor 150 kuai (€15). Aangezien de Japanners bekend zijn om de grote hoeveelheden vis die ze eten, verwachtte ik niet zo veel van het eten en dus des te meer van het drinken. Uiteindelijk heb ik meer vis gegeten dan ik ooit verwacht had op te kunnen en het was niet eens smerig! Eerlijk is eerlijk de stukken vlees waren met afstand mijn favoriet, maar de ge-BBQ-de gamba's waren zowaar erg lekker! Dat het rijkelijk vloeiende bier en de sake enigsins hun invloed op mijn smaakvermogen gehad zullen hebben durf ik overigens niet uit te sluiten!

Tijdens het eten hield een van de NLse jongens, Floris, een speech waarna ze de dames een mooi boeket overhandigden en Constance ook nog een foto van de NL gang in Guangzhou.

Na de Japanner zijn we doorgegaan naar de Paddy Field, waar Michelle (bedrijfsleidster) al weer aan het werk was. Om 00.00 was er geen ontkomen meer aan: Ik ben 30. Na uitgebreid gefeliciteerd en getrakteerd te zijn wilde de groep naar de Velvet (locale club). Ik ben echter niet meer mee gegaan. Krijg je op mijn leeftijd...

De zondag had ik natuurlijk het liefste de hele dag in bed willen liggen en er pas weer maandag uitkomen, maar omdat H&C er waren was dat geen optie. We hebben de hele dag een beetje rondgewandeld door allerlei straatjes bij mij in de buurt. Bijzondere straattaferelen volgden elkaar op en we hebben dan ook met veel plezier en verwondering rondgekeken.

Overigens willen de Chinezen nooit op de foto, dus is het vastleggen van zo'n situatie nog een hele klus. Gelukkig bleken Hans en ik twee goede afleiders en kon Caroline de foto ongemerkt schieten!

Na een lekkere maaltijd in een van de locale restaurantjes bij mij in de buurt zijn we nog wat gaan drinken bij de Paddy. Al met al een erg leuke dag en dan te bedenken dat ik die in bed had willen doorbrengen :-)

0 Comments:

Post a Comment

<< Home