Laatste week Beijing - Eerst helft van de week

Maandagochtend lekker rustig aan gedaan. Na een kort overleg (zullen we dat gaan doen? ok!) besloten we naar het Summer Palace te gaan. Dat bleek al snel een goede keuze. Het zomerpaleis, dat in het noordoosten van Beijing ligt, bood met z'n bergachtige terrein verkoeling in de bloedhete zomers. Gelegen aan een groot meer en gedeeltelijk gebouwd op een berghelling is het een prachtige plek om te zien. Marloes en ik hebben, geheel onbewust een mooie route gekozen. We zijn vanaf het noorden over de heuvel met het paleis gelopen, richting het meer. Het bracht ons langs Suzhou street, een straatje dat langs de gracht liep. Er waren allerlei kleine huisjes en winkeltjes gevestigd. Via de achterkant liepen we naar het paleis. Vanaf de top zetten we de afdaling door het paleis in. Werkelijk prachtig! Alle gebouwen, alle gangetjes, allemaal zeer mooi en sfeervol. Het lager gelegen gedeelte was een courtyard woning, ook zeer mooi. Eenmaal beneden kwamen we uit bijhet meer. We hebben nog een wandeling gemaakt langs de oever en kwamen zo zo verschillende prachtige dingen tegen. Opvallend was trouwens dat we bijna alleen Chinezen zagen, bijna geen andere toeristen.

Na het zomerpaleis zijn we richting het treinstation gegaan, nou ja, het westelijk station. Beijing CS is weer ergens anders. Na een (voor mij iig) geslaagde maaltijd zijn we in de wachtruimte gaan zitten voor de softsleepers. Alles was on-Chinees goed geregeld in het Engels en dus zaten we zonder problemen en ruim op tijd in de trein op de goede plek. De treinreis verliep soepel, al heeft met name Marloes geen oog dicht gedaan door de snurkende onderburen. Ik daarentegen heb heerlijk geslapen...

Aangezien we om 5.25 aankwamen in het pikkedonker, besloten we bij een guesthouse wat te gaan eten. Al gauw bleek een kamer goedkoop, dus hebben we er zelfs nog een paar uur geslapen! Na het ontbijt hebben zijn we eerst op bezoek geweest bij de Qiao familie villa op bezoek geweest. Het kostte overigens wat moeite, want onze auto kreeg panne en dus moesten we een half uur wachten op vervangend vervoer, maar uiteindelijk bleek het allemaal de moeite waard.
De villa, die uit zes courtyards bestaat en meer dan 300 kamers bevat, is echt prachtig. Niet voor niets is het gebruikt als decor voor de Chinese film Raise the Red Lantern. De villa is gebouwd door Qiao Guifa, van origine een handelaar in thee. Hij was door armoede gedreven naar Binnen-Mongolie vertrokken om daar zijn geluk te beproeven. Hij bouwde langzaam maar zeker een zaken imperium op en breidde zijn activiteiten flink uit. Zo ging hij ook aan financiele dienstverlening doen. Dat bleek een gouden greep, die uiteindelijk leidde tot een bank met 57 vestigingen door heel China. De Qiao familie is hierdoor zes generaties zeer rijk geweest, hier kwam een eind aan door de invallen van de Japanners en de opkomst van andere banken.

Na de Qiao Courtyard House gingen we op weg terug naar Ping Yao. Inmiddels hadden we ook de bevestiging dat we treinkaartjes hadden voor de nachttrein terug. Wel vertrok die uit Taiyuan, een grotere plaats, zo'n 100 km ten noorden van Ping Yao. In verband met het verschepen van een nieuwe lichting soldaten naar kazernes in Beijing, zat de trein uit Ping Yao al vol, maar dit was ook een prima optie.

Eenmaal terug in het stadje, zijn we gaan rond lopen. Ping Yao is volledig ommuurd door een 6 km lange muur uit de Ming Dynastie. Na de hoogtijdagen, waarin Ping Yao als financieel centrum van heel China te boek stond, verdween de welvaart bijna in z'n geheel. Bijgevolg was dat er dus geen geld was voor modernisering. Dat heeft er voor gezorgd dat het stadje nog helemaal in de stijl is gebouwd ten tijde van de keizerlijke dynastieen. Binnen de stadmuur zijn ook een paar prachtige tempels te vinden en, verrassend genoeg, een katholieke kerk! Met reden is Ping Yao opgenomen op de World Heritage List van UNESCO.

Voor de eerste etappe van de terugreis was een busje geregeld. We zaten samen met een Zwitsers stel. Zij hadden net twee maanden doorgebracht in Tibet en hadden daar veel geklommen. Vol met prachtige verhalen dus. Eenmaal in Taiyuan hebben we met z'n vieren gegeten en zijn daarna op de trein gestapt. Na een soepel verlopen reis kwamen we iets over half zes aan in Beijing en stonden we amper 20 min. later bij mij thuis! Een traject waar je overdag zeker een uur over doet, deden we nu in 15 min! Na nog wat slapen ging de wekker en om 8.45 zat ik al weer op de fiets naar de ambassade.