Grotbewoners en Woestijn

Het was weer weekend en dus tijd voor een mooie excursie. Op het programma stonden een bezoek aan de "kleinste woestijn ter wereld," een gebied waar mensen van oudsher in grotten wonen en een ommuurde stad die dienst deed als tussenpost voor spoedboodschappen te paard, bijv. met de mededeling "De mongolen komen eraan!!!"

Dit alles lag ten noorden van Beijing in de Hebei province. Om daar te komen gingen we via de Badaling Expressway. Zoals de naam al aangeeft, leidt deze snelweg o.a. langs Badaling, een van de meest druk bezochte stukken van de Chinese muur. Het was erg helder en dus zagen we de uitgetrektheid ervan er goed, prachtig om te zien lopen door de bergen. Overigens stond niet alleen op de bergen een lange muur...

De Badaling Expressway is de enige toegangsweg tot Beijing voor zware trucks. Zij mogen ook alleen tussen 22.00 en 6.00 de stad in. Resultaat is bij tijd en wijlen een kilometers lange colonne. Sommige vrachtwagenchauffeurs staan er zo'n TWEE WEKEN voordat ze Beijing eindelijk in mogen...

Uiteindelijk kwamen we aan in het uiterst droge gebied waar de "grotbewoners" leefden. De meeste zijn inmiddels verhuist naar het "moderne" dorp 20km verderop, maar er zijn nog een paar grotten bewoond en de leegstaande grotten zijn grotendeels nog intact. Zie hier één der grotbewoners, een bijzonder goedlachs type.

Het is overigens niet alleen erg bijzonder om te zien waar deze mensen leven, maar ook om te realiseren dat je maar drie uur rijden van Beijing staat. Mijn eerste echte confrontatie met de grote kloof die in dit land aanwezig is. Dus niet alleen de kloof tussen arm en rijk, maar tussen wel of niet "ontwikkeld." Erg indrukwekkend om te zien, des te meer als je ziet waar ze leven. Een zeer droog, steppe-achtig gebied, tegen de woestijn aan. Waar de elementen grotendeels vrij spel hebben en waar de dichtstbijzijnde waterbron zo'n 20km verderop is.

Na een prachtige wandeling door het gebied bij de grotten zijn we doorgereden naar een stadje dat in de tijd van de keizerlijke dynastieën had gediend als rustplaats voor spoedboodschappers uit het noorden. Ze konden daar dan eten en een vervangend paard krijgen alvorens weer in hoog tempo richting de keizer te rijden met de boodschap. Het stadje is nog volledig ommuurd en bevatte er leuke en mooie courtyard woningen. Vanaf de stadsmuur kon je de prachtige ligging, bij een uit het niets oprijzende berg, heel goed zien. Na het bezoek aan dit stadje zijn we teruggereden naar Beijing. Op de terugweg reden we langs de enorme rij met trucks en dat maakte het nog begrijpelijker dat het af en toe wel twee weken kan duren voordat ze uiteindelijk de stad in kunnen...

Warm water is cool!

Zoals de titel al doet vermoeden, ik heb weer warm water! Het heeft in totaal 15 dagen geduurd en niet overdreven af en aan meer dan 8 uur overleg tussen de betrokken partijen, maar het is dan nu ook afgehandeld. Wie nou uiteindelijk de rekening heeft betaald is mij niet helemaal duidelijk, maar ik heb in ieder geval niks betaald. Daarnaast is nu ook voor iedereen duidelijk dat ik er niks aan kon doen en dus is ook mijn borg veiliggesteld. De makelaar is mijns inziens de grootste kwade factor in dit drama geweest. Niet alleen heeft hij het, onnodig, meer dan twee weken laten duren, maar geeft ook iedereen de schuld behalve zich zelf.

De huisbaas is er uiteindelijk aan te pas gekomen om het op te lossen. Zij bleek, en passant, er overigens niet van op de hoogte te zijn dat ik er woonde, wist niks van de eerste lekkage en wist pas naar aanleiding van al deze toestanden dat de beherend makelaar een ander was geworden... Kortom, zij was ook niet echt blij met meneer de makelaar. Tot slot had hij ook nog het lef om na al dit opzichtige falen een managementfee aan haar te vragen...dapper!

Uiteindelijk heb ik iig weer warm water. Na twee weken van douchen met koud water, in een nog kouder Beijing, eindelijk een warme douche genomen. De afwas heb ik overigens nog even laten staan :-)

Ik wil graag iedereen bedanken voor de comments op mijn blog en de emails, die me in deze koude tijd hebben gesteund :-)!

Actief weekend!!

Het afgelopen weekend was een actief weekend. Het begon eigenlijk al op vrijdag. Na een afscheidsreceptie op de ambassade zijn we met een groepje mensen wat gaan eten en hebben daarna de stoute (bowling-)schoenen aangetrokken. Bowlen dus! Erg grappig, erg gezellig.

Zaterdag ben ik met Ko, zijn twee huisgenoten Adaline en Xavier en een vriend van Ko, Jeremy, de stad te fiets onveilig gaan maken. Adaline heeft twee jaar gewerkt bij een organisatie in Beijing die in adventure tours doet, dus die is erg goed bekend met de stad. Ze leidde ons allereerst via allerlei hutongs (= traditionele Chinese wijken, met smalle straatjes en veel winkeltjes en restaurantjes) naar de Bell Tower, te zien op de foto rechts, en de Drum Tower.

Na deze uitgebreid bekeken te hebben zijn we via de hutongs richting de Hohai, een meer ten westen van de Verboden Stad, gefietst. Na een verkwikkende lunch (heerlijke dumplings) hebben we koers gezet naar de Verboden Stad. Daar hebben we een tijdje staan genieten van het heerlijke weer (wel fris, maar met een zonnetje) en hebben we wat foto's geschoten, zoals hieronder van mij met mijn "stalen ros" voor de toegangspoort naar de Verboden Stad.

Na deze fotosessie zijn we naar het plein van de Hemelse Vrede gereden. De weg tussen Tienanmen en de Heavenly Gate (bekend van het grote portret van Mao Zedong, zie foto hieronder) is zo ongeveer de drukste straat van Beijing is en dat wil wat zeggen... Om ons volgende reisdoel te bereiken moesten we deze echter oversteken. Op authentiek Chinese wijze hebben wij ons, dus zonder op- of omkijken is de chaos gestort! Nadat iedereen veilig aan de overkant was en weer een beetje de doodsangst onder controle had, zijn we verder gereden.
Het volgende reisdoel was de underground-city. Een tunnelcomplex dat zich uitstrekt onder een groot gedeelte van het centrum van Beijing. Zo waren er bijv. uitgangen bij Tiananmen en in de Verboden Stad. Het bood plaats aan zo'n 300.000 mensen, maar dan lag iedereen wel op de grond in de gangen, dus geen slaapzalen of andere nutteloze ruimtes...alleen tunnels.

Jammer was wel dat maar een zeer klein deel te bezichtigen was. Een groot gedeelte was i.v.m. instortingsgevaar afgesloten. In een van de grote ruimtes zat nu een zijdefabriekje. Ze lieten daar zien hoe van zijde van de zijderups bijv. zijden dekbedovertrekken wordt gemaakt. Erg grappig was het uitrekken van een klein lapje zijde tot een grote lap. Dit zag er erg makkelijk uit, maar toen wij het probeerden ging het totaal mis!

Na de tunnels zijn we nog naar een marktje geweest waar ze allerlei etenswaren verkochten zoals heerlijke octopussen en gefrituurde zijderupsen...jammie!!

Na al dit lekkers te hebben aanschouwd was het voor ons ook tijd om te gaan eten en dat hebben we dus gedaan. We hebben de dag afgesloten in een Belgisch café, waar ze Leffe Blond van de tap hadden dus een perfect einde van een geweldige dag!

Zondag begon rustig aan. De morning after the night before hebben we maar overgeslagen, maar na een, natuurlijk, koude douche, kon de middag wel activiteit brengen! We zijn met een grote groep gaan paintballen! We waren met zo'n 13 mensen en zeer internationaal. Er was vertegenwoordiging van: Canada, Thailand, Filipijnen, Indonesië, Singapore, Maleisië, Verenigde Staten, Zuid-Afrika, België en natuurlijk Nederland!

Aangezien ik het nog nooit gedaan had was ik erg benieuwd hoe het zou zijn. Het bleek erg lachen, maar ook erg moeilijk. Bovendien word je stiekem toch best fanatiek. Doel was het veroveren van de vlag van de tegenpartij. Resultaat was een aantal fikse "vuurgevechten" en veldslagen. Ik bleek al gauw geen materiaal voor verkenner, ik sneuvelde bij het eerste en derde potje zo ongeveer als eerste... Waar ik wel goed in bleek te zijn is "sluipschutter". Ik lag in de toren waar ook onze vlag stond. Er was maar één ingang dus die hield ik in de gaten. Na een tijd was er iemand van de tegenpartij die nietvermoedend de toren probeerde binnen te sluipen, maar dat moest hij natuurlijk met de volle laag bekopen!! Hierboven overigens een foto van mij in mijn oorlogsoutfit. Na twee zeer intensieve uren strijd zat het erop en zijn we weer op huis aan gegaan. Wat overigens ook nog wel leuk was, was dat het paintballen bij het olympisch park in de buurt was. Enorme stadions hebben we gezien, volledig in de steigers. Indrukwekkend hoor!

"Waarnemend TWA China"

De komende twee weken ben ik een soort van "waarnemend TWA." Gedurende deze weken zitten de heren van TWA China (m.u.v. mij dus) in Nederland voor o.a. de najaarsconferentie. Ik heb me dan ook voor deze tijdelijke "promotie" een nieuw kantoor aangemeten! Beter uitzicht, betere inrichting en niet te vergeten, dichter bij de koffie!! Tja wel even een meter of drie verschil...

Het begon maandag al gelijk goed. TWA heeft hier een eigen computernetwerk, hierop komen o.a. de vragen binnen die aan TWA China worden gesteld. Dit netwerk werkte opeens niet goed meer. Normaal gesproken geen probleem want we hebben hier Jaap! Jaap is de techneut van het stel, hij fikst het allemaal wel weer, maar ja die zit nu dus in Nederland. Daarnaast staat de computer, die als server dient, op de kamer van Eric. Normaal gesproken geen probleem, ware het niet dat zijn kantoor tijdelijk wordt bewoond door mensen van Buitenlandse Zaken die de interne beveiliging controleren. Zij hadden de kamer afgesloten en dus kon ik niet bij die server... Uiteindelijk (eind van de middag) bleek het zo opgelost overigens, iemand had de server uitgezet...

Verder heb ik een leuk klusje voor de economische afdeling. Afgelopen maandag was EU Commissaris Mandelson hier om te praten over economische betrekkingen met China. Dit was de eerste keer, na het uitkomen van de position paper van de EU over China, waarin voor het eerst een wat scherpere toon wordt gebruikt. Eén van de hete hangijzers bij het zaken doen in China is en blijft intellectueel eigendom en de handhaving van de wetgeving m.b.t. de bescherming hiervan. De uitkomsten worden vandaag in EU kring nabesproken en ik mag de Nederlandse ambassade vertegenwoordigen. Erg leuk, vooral ook omdat ik ook net een artikel heb geschreven over intellectueel eigendom in China. Daarnaast ben ik begonnen met de opzet voor mijn onderzoek in Guangdong.

Eigenlijk wel vreemd om te bedenken dat mijn tijd in Beijing er al weer bijna op zit. Er is nog zoveel dat ik niet gedaan heb en/ of gezien heb, ik mag wel opschieten...

Kapotte geisers en andere avonturen

Eenmaal terug in Beijing wachtte mij echter een vervelende verrassing. nl. een kapotte geiser/ verwarmingsketel. Door een lekkage ergens in het plafond van mijn keuken was er water in de ketel gelopen en was er kortsluiting geweest. Resultaat: Kapotte printplaat à 3000 yuan (€300). Ik dacht nog heel naïef: "makelaar/ huisbaas bellen en repareren die handel."

Inmiddels een week verder is het nog steeds kapot, zijn ze al drie keer bij me over de vloer geweest met vier man, hebben we uren staan praten met de makelaar en anderen en is er niemand die het wil betalen. De onderhoudsmaatschappij doet niks zonder geld, de financiële afdeling van de makelaar betaalt pas als er een factuur is en die wordt pas uitgeschreven op het moment dat er betaald is... Dit alles bij een gemiddelde temperatuur van zo'n 2 graden als het avond wordt en ik dus zonder warm water en verwarming zit!! Oh als extra handicap: iedereen behalve ik spreekt Chinees! Mijn reddende engel is King Fo, zij voert alle gesprekken, godzijdank. Vandaag heb ik de hulp van de ambassade ingezet en dat lijkt de boel een beetje vlot te trekken, maar ik geloof het pas op het moment dat ik weer onder een warme douche sta...

Gelukkig ook goed nieuws. Ik heb inmiddels het hoofd van de economische afdeling van het consulaat-generaal in Guangzhou ontmoet, een erg aardige man. Hij vertelde me dat er waarschijnlijk woonruimte voor me gevonden kan worden in een appartementencomplex op 5 minuten lopen van de ambassade. Dat zou hij voor me uitzoeken! Ook komt iemand me ophalen van het vliegveld en heeft dan hopelijk ook al de sleutel van het appartement! Verder had hij veel leuke verhalen over de provincie Guangdong en over Guangzhou zelf dus dat was leuk om te horen.

Verder heb ik weer het één en ander kunnen bezoeken. We zijn met een groep naar een dorpje geweest ten noordwesten van Beijing, dat nog helemaal in de oude Ming-stijl is gebouwd. Het lag in een prachtige bergachtige omgeving en bestond uit een groep Courtyard huizen met smalle weggetjes er tussen door, erg mooi. Helaas nog geen foto's, hopelijk volgen die snel. Ook hebben we een soort survivaltocht gemaakt door de bergen daar, een heel avontuur!!

Ook heeft King Fo mij rondgeleid op de campus van Peking University, de universiteit waar zij een jaar heeft gestudeerd. De campus is echt een dorp op zich en je voelt je echt totaal niet meer in de grote stad. Compleet met een park met een meer! Overigens schijnt de campus van een andere grote universiteit in Beijing nog twee keer zo groot te zijn. De nabij gelegen wijk Wudaoko is ook erg leuk om te zien, het is veel "Chineser" dan het district waar ik woon. Het is ook meer op studenten ingericht.

Nederland

Het is alweer een tijdje geleden dat ik heb geschreven. Dit had o.a. te maken met mijn korte trip naar Nederland. In totaal anderhalve week ben ik even terug geweest. Natuurlijk heerlijk om Marloes, m'n familie en vrienden weer te zien!!

Wel vreemd om weer even terug te zijn. Opeens gaat het verkeer weer heel geordend, is het rustig op straat (zelfs op de koningskade met de spits...) en is de lucht bizar fris en schoon.

Gedurende de week een paar dagen bij EZ geweest. Veel bijgepraat, erg leuk. Daarnaast wat laatste dingetjes afgehandeld. Ook moest er natuurlijk even bijgekletst worden onder het genot van een drankje. Een uiterst geslaagde borrel was het resultaat en daarvoor wil ik alle aanwezigen hartelijk voor danken!!

Minder gezellig was het bezoek aan de tandarts, maar dat was noodzakelijk kwaad zal ik maar zeggen.

Overigens was het reizen heen en weer naar Nederland ook weer goed voor een primeur, nl. de ontdekking van de businesslounge! Wat een uitvinding! Lekkere stoelen, gratis eten en drinken, draadloos internet (in Beijing gratis, in Amsterdam niet): fantastisch! Ik had op de heenweg twee uur vertraging en die vlogen werkelijk waar voorbij!

Tijdens de vlucht zat trouwens ik naast iemand van Martinair. Hij was verantwoordelijk voor het dierenvervoer. Zeer aparte discipline in de luchtvaart! Zo vervoeren zij werkelijk waar alles: van tropische vogels van Azië naar Europa tot neushoorns van Afrika naar Australië (die daar nu in het wild rondlopen!!). Dit keer had hij een bespreking gehad over het vervoer van de springpaarden tijdens de Olympische Spelen in Beijing. De paardensport onderdelen vinden overigens in Hongkong plaats i.v.m. quarantaine regelementen. Erg leuk om dat eens te horen.